Aπό άρθρο του European Women’s Lobby (Newsletter, 26/7/13)

Ο αθλητισμός αποτελεί έναν τομέα στον οποίο γυναίκες και άνδρες θα πρέπει να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες και δυνατότητες επιλογών. Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν δύο βασικά εμπόδια όσον αφορά στον αθλητισμό και στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης: υπάρχει ένα εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό κάλυψης από τα ΜΜΕ και ακόμη και όταν γίνεται κάλυψη αθλητικών εκδηλώσεων με γυναίκες αθλήτριες, οι αθλήτριες απεικονίζονται ταπεινωτικά με χαρακτηριστικά που δεν εστιάζουν στο άθλημά τους αλλά στο φύλο τους.

Σύμφωνα με άρθρο της Donna Α. Lopiano, «τα ΜΜΕ διαμορφώνουν τις αντιλήψεις του κοινού για τα επιτεύγματα των γυναικών που ασχολούνται με κάποιο σπορ και για το εάν οι γυναίκες γενικά μπορούν να είναι δυνατές, με αυτοπεποίθηση και δεξιότητες. Τα ΜΜΕ επίσης διαμορφώνουν τα όνειρα και τις φιλοδοξίες των κοριτσιών. Τα αγόρια μεγαλώνουν βλέποντας τηλεόραση, βομβαρδίζονται από ηρωικές και γεμάτες αυτοπεποίθηση εικόνες του εαυτού τους να ασχολούνται με τα σπορ και επιβραβεύονται για τα επιτεύγματά τους ενώ αντίθετα τα κορίτσια δε γίνονται αποδέκτες τέτοιων μηνυμάτων».

Στην Αγγλία, τα ΜΜΕ καλύπτουν μόνο το 5% των γυναικών στα σπορ, [Women’s Sport and Fitness Foundation -WSFF]. Σε σχετική έρευνα που διενεργήθηκε, προέκυψε ότι ο αθλητισμός των γυναικών λαμβάνει μόλις το 0,5% του συνόλου των εμπορικών χορηγιών, ενώ μόνο ένα στα πέντε μέλη του διοικητικού συμβουλίου των αθλητικών ομοσπονδιών είναι γυναίκες.
Αρκετές συζητήσεις προκάλεσε επίσης το Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Γυναικών της UEFA και μια διαφήμιση της γερμανικής τηλεόρασης η οποία παρουσίαζε μια γυναίκα ποδοσφαιριστή να κλωτσάει την μπάλα σε ένα πλυντήριο ρούχων. Σύμφωνα με άρθρο του περιοδικού Spiegel, η συγκεκριμένη διαφήμιση προκάλεσε έντονες συζητήσεις διότι θεωρήθηκε από πολλούς σεξιστική. Αρκετοί θεώρησαν ότι η εκπροσώπηση των γυναικών στα σπορ με το συγκεκριμένο παράδειγμα μας γυρίζει πίσω δεκαετίες και υποβαθμίζει τη φύση των αθλητριών, υπήρξαν όμως και άλλοι που είχαν διαφορετική άποψη. Για παράδειγμα, ο Peter Frey, αρχισυντάκτης του τηλεοπτικού σταθμού ZDF ανέφερε ότι σκοπός της συγκεκριμένης διαφήμισης είναι να κεντρίσει το ενδιαφέρον το οποίο πραγματικά το κατάφερε και εκεί τελειώνει το θέμα.

Μήπως όμως θα πρέπει να ανησυχούμε για τα αποτελέσματα μιας τέτοιας λογικής; Ίσως για κάποιους, η συγκεκριμένη διαφήμιση να ήταν πετυχημένη, αν θεωρηθεί ότι στόχος της ήταν να κερδίσει όσο το δυνατόν περισσότερο κοινό. Αλλά με ποιο κόστος επιτυγχάνεται ο στόχος; Θα πρέπει να ληφθούν μέτρα ώστε να εξασφαλίζεται η δίκαιη εκπροσώπηση όλων των ανθρώπων, γυναικών και αντρών. Ενώ κάποιοι είναι της άποψης ότι πρόκειται για υπερβολική πολιτική ορθότητα, θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο ότι μια τέτοια κατάσταση θα πρέπει να θεωρείται ως επικίνδυνη επανάληψη των στερεοτύπων και ως απειλή για την ισότητα των πολιτών και των δύο φύλων. Γι’αυτό το λόγο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά.

Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν δύο βασικά εμπόδια όταν πρόκειται για τον αθλητισμό και τα ΜΜΕ: υπάρχει ένα εξαιρετικά χαμηλό ποσοστό κάλυψης από τα ΜΜΕ και ακόμη και όταν η κάλυψη λαμβάνει χώρα, οι γυναίκες απεικονίζονται ταπεινωτικά με χαρακτηριστικά που δεν εστιάζουν στην εργασία τους αλλά στο φύλο τους.

Το ίδιο συμβαίνει και με τις αθλήτριες που αν και αντιμετωπίζουν τις ίδιες ακριβώς δυσκολίες και αγωνίζονται όπως οι άντρες συνάδελφοί τους, εξακολουθούν να θεωρούνται από κάποιους ως υποδεέστερες. Όλοι θα πρέπει να προωθήσουμε, όπως μπορούμε, την ίση και δίκαιη εκπροσώπηση των γυναικών και των ανδρών στα ΜΜΕ και να επιτρέψουμε στις αθλήτριες να απολαμβάνουν τα ίδια προνόμια με τους άνδρες συναδέλφους τους.